Ankara-İzmir

   Uzun zaman oldu bir şeyler yazmayalı. .Yaklaşık 20 gündür Ankaradayım.Canım kardeşimin askere gitmesi sebebiyle geldim.O askere gitti dün ben onsuz şimdi onun odasındayım ,onun bilgisayarının başındayım.Yıllardan beri ayrıyız şöyle ki ben üniversiyete başladım şehir dışına gittim ben eve döndüm o okumaya Adana'ya gitti sonra ben evlendim İzmir'e gittim o okul bitince Adana da kaldı iş için.İkimizde ayrı düştük evden, ortak noktada zaman zaman buluşuyoruz işte.Bu buluşmada bunlardan biriydi..Neyse ki askerliği  kısa dönem .Umarım rahat ve sorunsuz bir şekilde gününde yanımıza gelir.Askerlik olunca insanın içinden hüzün  eksik olmuyor bu şehir dışında okumaya hiç mi hiç benzemiyor.Canım benim aklımız fikrimiz ve kalbimiz seninle .Seni çok seviyoruz.

  Cumartesi günü İzmir'e dönüyorum. Belisle ilk yalnız yolculuğumuz olacak.Arabada sekiz saat yol gitmek hem bebişimi hem beni hemde eşimi yoruyor daha doğrusu küçük hanım viyak viyak ağladığı için hepimiz stres oluyoruz.Arabayı seven bir bebek değil ne yazık ki.Bundan dolayı alternatif çözümler arasında en mantıklısı uçakla gitmekti .Cumartesi günü bol bol malzeme çıkacak gibi :) Merakla beklemekteyim.Kısaca Ankaradan bahsetmek gerekirse soğuk soğuk ve yine soğuk .Ama insanın sevdikleri ,annesi babası yanında olsun o soğuk ona vız gelir.Bana vız geldiği gibi.Güzel oldu benim için enerji topladım diyebilirim. Belis'e de yaradı Ankara ,kalabalıkta daha açıldı hareketleri belirginleşti yavru ceylanımın. En yakın zamanda İzmirden yazmak umuduyla :))